majątek na czymś

См. также в других словарях:

• majątek — m III, D. majątektku, N. majątektkiem; lm M. majątektki 1. «posiadłość, własność ziemska» Majątek ziemski. Dziedziczny, rodowy, rodzinny majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Zarządzać majątkiem. 2. «ogół dóbr należących do danej osoby …   Słownik języka polskiego

• zrobić fortunę [majątek] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na czymś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zostać bogatym dzięki czemuś; trudniąc się handlem czymś lub produkcją czegoś, zarobić dużo pieniędzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrobić fortunę na handlu narkotykami. Na czymś się majątku nie zrobi.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

• zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś …   Słownik frazeologiczny

• coś — D. czegoś, C. czemuś, B.=M., NMs. czymś, blm «zaimek nieokreślony zastępujący rzeczownik, zwykle nieosobowy, niekiedy liczebnik, bez bliższego jego oznaczenia» Coś mu jest. Coś tam majstrował. Znaleźć coś ciekawego. Coś by trzeba zrobić. Bać się… …   Słownik języka polskiego

• nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… …   Słownik języka polskiego

• ponabijać — dk I, ponabijaćam, ponabijaćasz, ponabijaćają, ponabijaćaj, ponabijaćał, ponabijaćany 1. «wypełnić, naładować, nabić wiele czegoś» Ponabijać sienniki słomą. Ponabijać broń. ◊ pot. Ponabijać kabzy, kieszenie itp. «o wielu: wzbogacić się, zdobyć… …   Słownik języka polskiego

• tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… …   Słownik języka polskiego

• zostać — dk, zostaćstanę, zostaćstaniesz, zostaćstań, zostaćstał zostawać ndk IX, zostaćstaję, zostaćstajesz, zostaćwaj, zostaćwał 1. «nie opuścić jakiegoś miejsca, nie zmienić miejsca pobytu, nie wyjść skądś; pozostać» Zostać dłużej na urlopie. Zostać u… …   Słownik języka polskiego

• robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… …   Słownik frazeologiczny

• liczyć — ndk VIb, liczyćczę, liczyćczysz, licz, liczyćczył, liczyćczony 1. «wykonywać działania arytmetyczne, rachować; wymieniać liczby w kolejności» Liczyć dobrze, szybko. Liczyć do dwudziestu. 2. «obliczać coś, dodając do siebie poszczególne jednostki; …   Słownik języka polskiego